Een natte zaterdagmiddag in de Hunsrück

Gedwongen natte pauze met een lekke band op de achtergrond

Wat hadden we gereden? Een kilometer of zestig? In elk geval hadden we al veel hoogtemeters overbrugd, dus we waren toe aan een lunch. Cola, soep, pasta.

Als we weer buiten staan regent het, en het ziet er niet naar uit dat het binnen afzienbare tijd zal ophouden. Nog zestig-zeventig kilometer verder ploeteren, tot de voorziene eindbestemming van de dag: Traben-Trarbach. Klimmen, dalen, klimmen, dalen, regen, regen.

Een gedwongen stop vanwege een lekke band. Gelukkig niet die van mij. Nergens een plek om te schuilen. Nat en koud.

Na anderhalf uur fietsen kruisen we een drukke verkeersweg. Daar is een tankstation. Even schuilen onder de overkapping, even overleggen. Even naar binnen ook, om niet teveel af te koelen. Binnen is het warm. Links is het winkeltje van het tankstation, met het gebruikelijke assortiment voor onderweg. Rechts is een bar. Een Kneipe in een tankstation, dat kan alleen in Duitsland. Aan de bar zitten enkele mannen achter grote glazen bier. Of ze met de auto zijn gekomen is onduidelijk. Maar gezien het weer is dat wel waarschijnlijk. Ik groet ze vriendelijk, ze kijken ons even meewarig aan – we zijn nat en vies –  en zetten vervolgens hun gesprek voort.

We staan voor een keuze: de oorspronkelijk geplande route vervolgen, nog twee uur veel klimmen, dalen en regen, of een kortere weg naar Traben-Trarbach nemen. Het is nat, koud, en ook al laat, dus een echt dilemma is het niet. We kiezen voor de kortere route. Laf? Verstandig.

Ik spreek één van de bierdrinkende mannen aan: wat is de handigste manier om naar Traben-Trarbach te rijden? En ik laat hem mijn vochtige wegenkaart zien. Hij legt het me vriendelijk uit en ik prent de te volgen route en de namen van de te passeren dorpjes in mijn hoofd.

Anderhalf uur later zitten ook wij achter een paar grote glazen bier. We zijn moe, maar niet uitgeput. Dat uit de route geregende extra uur klimmen hadden we makkelijk aangekund. Nu blijven we steken op 110 kilometer en 1870 hoogtemeter. Nou ja, ook mooi.