Zuiderzeeballade
Fietslandschappen 42: Flevoland
Weet je waar je mooi kunt fietsen? In Flevoland.
Onder fietsers en overige recreanten heeft Flevoland niet zo’n goeie naam. Het zou er saai zijn, lelijk zelfs, en altijd waaien. Dit nu is een groot misverstand.
Ik verbleef laatst een weekend in de buurt van Zeewolde, in het zuidoosten van Flevoland. Ik had mijn fiets meegenomen en had van te voren twee rondjes uitgetekend. Nou ja, rondjes, het waren eerder grote rechthoeken. In Flevoland zijn rondjes onmogelijk. Er was zelfs een moment dat mijn Wahoo aangaf dat ik pas over 15 kilometer een nieuwe route-aanwijzing zou krijgen. De weg die voor me lag, strekte zich kaarsrecht uit tot voorbij de horizon. Althans zo was het in mijn beleving. Het was hallucinant. Alleen mentaal sterke fietsers zijn hier tegen opgewassen. Zeker als het waait. En dat deed het. Gelukkig werd ik afgeleid door het fascinerende landschap: het brede Veluwemeer, de eindeloze nog kale akkers, de windmolens, en af en toe een stukje bos, met bomen in kaarsrechte, dichte rijen, het volkomen bedachte en uitgetekende.
Zuidelijk Flevoland werd in 1968 (ik was toen een klein jochie van 8) in een half jaar drooggepompt. Het behoort daarmee tot de jongste landschappen van de wereld. Maar de bomen die er groeien, langs de schier eindeloze wegen, zijn inmiddels volwassen. Ze geven cachet aan het jonge, rationele en functionele landschap.
Er is overigens ook veel lelijks te zien in Flevoland. Karakterloze en inwisselbare bedrijfsterreinen bijvoorbeeld, bij Zeewolde en Almere. De A9 die dwars door het landschap snijdt. En die eveneens karakterloze en inwisselbare nieuwbouwwijken van Zeewolde, Almere en Biddinghuizen; men woont er ongetwijfeld met veel plezier, maar je moet ervan houden.
Maar die lelijkheid is prima te mijden, Flevoland is groot genoeg om daar ongestoord omheen te fietsen. En fietsen is er veilig, want alle doorgaande wegen worden geflankeerd door prima fietspaden, en op alle andere kleinere weggetjes en fietspaden kom je nauwelijks iemand tegen. De leegte, de rust.
En als je al eens iemand tegen komt, dan word je gegroet. Kom daar eens om in de drukke Randstad. Een verademing.
