Liever lang dan steil
Erge bergen 122: Col de Vizzavona
Bikepacking Corsica, etappe 8
Vandaag het tweede deel over de potentieel drukke en daarmee gevaarlijke T20, te beginnen met de resterende zes kilometer van de beklimming van de Col de Vizzavona. Met uitzondering van een kilometer of twee van zo’n acht procent was dat een makkelijk begin.
De klim naar 1163 meter hoogte is niet echt de moeite waard, en de afdaling in de eerste kilometers is vrij steil en bochtig.
Na een handige bypass voor lokaal verkeer ging het verder met een snelle afdaling over de gelukkig niet al te drukke T20. Op de laatste vrij vlakke 15 kilometer tot onze afslag moest echter flink worden bijgetrapt. Het begon bovendien al behoorlijk warm te worden en we hadden inmiddels trek gekregen. Eerst dus maar eens op zoek naar een lunchplek. En daarvoor moesten we een aantal kilometers terugrijden.
Toen we na de lunch weer buiten kwamen was de temperatuur inmiddels boven de 30 graden opgelopen en we zagen niet echt uit naar de laatste zware 25 kilometer.
Ach, wat heet zwaar, de beklimming naar het dorp Afa, bleek voor een groot gedeelte te bestaan uit een muur waarop de weg zeshonderd meter lang met 13-14 procent omhoog liep. Geen pretje met een iets te zwaar lijf, vele kilo’s bagage en een fietscomputer die aangaf dat het 35 graden was. Geef mij dan maar liever de Col de Vergio, weliswaar lang, maar nergens steil.
De warme klim-ellende was nog niet voorbij, we moesten nog over twee volgende colletjes (met ondertussen wat aangeschafte boodschappen op onze rug), en tenslotte nog over een idioot steil klimmetje in het dorpje van onze b&b.
Helemaal opgerookt plonsden we daar in het kleine koele zwembadje.
Die rustdag van morgen hebben we wel verdiend.
(70 km, 1073 hm)