Gluteus minimus
De jojo ging nog nooit zo laag. Ik eet genoeg, daar niet van, veel eiwitten ook, maar beweeg te weinig, alleen een beetje in het huishouden en af en toe een boodschapje op de fiets. Maar dan ben ik snel uitgeput. Frusterend.
Het gevolg is dat mijn gewicht flink is teruggelopen. Vanochtend tikte ik nog maar net de 75,8 kilo aan. De laatste dagen trok ik uit arren moede maar mijn strakste broek aan, maar ook die lubbert inmiddels een beetje om mijn bovenbenen en billen. Mijn gluteus maximus is een gluteus minimus geworden. Ik begin enigszins ironisch steeds meer op een graatmagere wielrenner te lijken. Gelukkig houden mijn kuiten nog stand, maar ook mijn ooit mooi gespierde armen zijn uitgedund.
Ik hoop dat ik me door alle behandelingen binnenkort weer wat fitter ga voelen. Dan kunnen we weer wat gaan trainen en aan spieropbouw doen. Maar voorlopig lijkt dat nog ver weg. Misschien dat het huis stofzuigen helpt.
***
Naschrift 8 oktober: inmiddels lijkt mijn gewicht zich rond de 77 kilo te stabiliseren.
Verdomme Frank. Maar vooruit, als het helpt mag je hier in huis verder… Sterkte.
Ha Frank,
Ik miste je op Strava. Aangezien Strava mijn enige sociale medium is, ben ik je maar eens gaan googelen en kwam ik op deze site uit. Ik heb je blogs vanaf september teruggelezen en ben er stil van. Wat een pech, wat een ellende. Heel veel sterkte met de behandelingen en het bouwen aan een terugkeer op welk niveau dan ook. Als ik je een keer uit de wind kan houden, al is het tijdens een ritje naar de supermarkt, laat maar weten.
Heel veel groeten en beterschap!
Roel
Over stofzuigers en Frank: zie binnenkant LP Hot Rats van Zappa.