Een zeurende grote teen
Hier volgt een kort maar prangend advies voor fietsers: laat nooit een 20 kilogram zware fietsdrager op je grote teen vallen. De gevolgen zijn namelijk onaangenaam.
Dat is best gek want waar heb je tijdens het fietsen je grote teen eigenlijk voor nodig? Helemaal nergens voor, zou je zeggen. Je brengt immers de kracht van je benen via je middenvoet (je schoenplaatje) over op je pedalen. Je tenen doen niks.
Deze simpele gedachte berust evenwel op een groot misverstand, zo bemerk ik al een paar weken. Bij elke trap snijdt een zeurende en niet te negeren pijn door mijn grote teen, ook als ik hem bewust ontspan. En bewust aanspannen door de tenen een beetje in te trekken bij het trappen is vanwege toenemende kuitkrampkansen onaangenaam.
Toen ik twee dagen nadatik die fietsdrager op mijn teen had laten vallen langs de huisarts ging om er even naar te laten kijken, zei zij dat ik er wel 6 tot 8 weken last van zou kunnen hebben. Ze heeft gelijk gehad. Fietsen was geen pretje.
Inmiddels zijn vijf weken van weinig fietsen en een daarmee gepaard gaande conditionele achteruitgang gepasseerd. Mijn Spaanse vorm is volledig verdwenen. Dat wordt dus binnenkort een lang weekend harken en zwoegen in de Eifel.
Maar er is ook een gunstig voorteken: de zeurende teenpijn is bijna over, zo merkte ik afgelopen zaterdag. En de teen zelf? Die is inmiddels zwartblauwpaars.