Nog drie maanden
Het nieuwe jaar is begonnen, en het belangrijkste doel voor dit jaar is vastgesteld: eind juni ga ik vijf dagen in Zwitserland fietsen. Klimmen, klimmen, klimmen. Dat vereist een conditie van minstens hetzelfde peil als afgelopen zomer. En drie kilo minder gewicht dan nu. Minder vet wel te verstaan. De oliebollenen paprikachipshebben in december weer toegeslagen. De spiermassa in de bovenbenen en het bovenlijf mag wat toenemen.
Ergens eind mei, begin juni zal ik mijn conditie een lang weekend testen in de Ardennen of de Eifel. Maar over drie maanden volgt al de eerste echte test: de Ronde van Vlaanderen. 145 kilometer over Vlaamse wegen, kasseien en geduchte hellingen (erge bergen) als de Koppenberg, de Oude Kwaremont en de Paterberg. Die heerlijke, vervloekte Paterberg.
Wat vereisen deze goede fietsvoornemens? Een streng regime, zoveel is duidelijk. Twee keer per week naar het fitnesscentrum (maandagochtend spinnen, donderdagavond krachttraining en een beetje fietsen en roeien); dodelijk saaimaar noodzakelijk. En één keer per week fietsen, ergens in het weekend, als het weer en de gezinsagenda het toelaten: een intervaltraining en af en toe een duurtraining.
Een streng dieet ook. En als er iets lastig is, is het dat. Van alles minder, en van sommige zaken weinig tot niets. Geen verzadigde vetten, nauwelijks alcohol, geen overbodige suikers, geen gesnoep en gesnaai tussendoor.
Van de vorderingen – bemoedigend of bedenkelijk – zal ik jullie nauwgezet op de hoogte houden.
Op naar de eerste mijlpaal: 5 april, De Ronde van Vlaanderen. Naschrift: Goede voornemens voor het nieuwe jaar heb ik altijd een beetje raar gevonden. Met de uitvoering daarvan hoef je immers niet tot 1 januari te wachten?