Afscheid van De Muur

Er is al veel over gezegd en geschreven. De Muur van Geraardsbergen is uit het parkoers van de Ronde van Vlaanderen gehaald. Met ingang van volgend voorjaar eindigt de Ronde in Oudenaarde en worden De Muur en de Bosberg als laatste beklimmingen vervangen door de Oude Kwaremont en de Paterberg. Ik ben er niet rouwig om, ik ben er niet blij om; ik zal wel zien. Het landschappelijke decor van de Paterberg is in elk geval fantastisch en op en top Vlaams. Over de Muur van Geraardsbergen heb ik al eerder geschreven. Vooral als je moe bent is het een kreng. De helling begint namelijk al in Geraardsbergen zelf, en het klassieke steile stuk met de steentjes vormt het vervelende toetje. Klassieke helling van en voor Vlamingen: Tom Boonen, Stijn Devolder, Johan Museeuw, Peter van Petegem, Edwig van Hooydonck, zulke gasten. Vanochtend las ik op Teletekst dat de Muur van Geraardsbergen een plaats heeft gekregen in de E3 Harelbeke, ergens op de helft van het parkoers. De E3 Harelbeke, een Vlaamse semi-klassieker van 200 km, met een weliswaar fraai parkoers en een imposante winnaarslijst, maar toch. Ik vind het een beetje zielig voor De Muur.