Het landschap vormt het decor van wielerwedstrijden. Of wielrenners oog hebben voor dat landschap, weet ik niet. Wat wel zeker is: ze hebben last van het landschap of maken er gebruik van. Ze hebben de klim en de afdaling verkend, ze weten waar ze moeten opletten, waar ze van voren moeten zitten, waar het zwaar wordt, waar ze even op adem kunnen komen en waar ze kunnen demarreren.
Het landschap is decor, vriend en vijand. Het biedt afleiding, afwisseling, verveling, trainingsmogelijkheden en hoogtestages. Het landschap is ook getuige en schuldige. Winst en verlies, vallen en opstaan, de gladiolen en de dood.
In deze serie ga ik, op de fiets, op zoek naar deze ‘schuldige’ koerslandschappen.
De serie verschijnt ook op Hetiskoers.nl. Niet al te regelmatig.
- 1. Tre Cime di Lavaredo, Dolomieten, Italië – lees
- 2. Timmelsjoch, Zuid-Tirol, Italië – lees
- 3. Muur van Geraardsbergen, Vlaanderen, België – lees
- 4. Albulapas, Graubünden, Zwitserland – lees
- 5. Paterberg, Vlaanderen, België – lees
- 6. Tussen Bastogne en Liège, Ardennen, België – lees
- 7. Alto de Amerongse, Utrechtse Heuvelrug, Nederland – lees
- 8. Tussen Ieper en Wevelgem – lees
Eerder verschenen, in dezelfde geest: