Langs de Waal

Fietslandschappen 44: Rivierenland

Weet je waar je mooi kunt fietsen? Langs de Waal.

Het lange weekend begon al fraai. Na de Beneluxtunnel en een doorsteek door het altijd weer lugubere Hoogvliet fietsten we namelijk langs de Oude Maas. Het was een merkwaardig landschap. Een ‘rivierbegeleidend’ bos aan de rechterhand en de contouren van Rotterdam en Barendrecht aan de linker horizon. Een parkachtig landschap waarbij oud en nieuw, stad en land, natuur en landbouw volkomen door elkaar liepen.

We overnachtten in Dordrecht, rivierenstad bij uitstek, in een StayOkay aan de rand van de Biesbosch, en op zaterdagochtend fietsten we verder. We pakten de pont bij de ‘Kop van het land’ en sloegen bij de T-splitsing linksaf. Op weg naar de Waal. En daar opende zich het Hollandse rivierenlandschap in volle glorie. Een kronkelende dijk, afwisselend natuurlijke en agrarische uiterwaarden en een opvallend groot aantal traag voortbewegende schepen op de brede rivier. Aan de rechterkant van de dijk weilanden met koeien en schapen, akkers (maïs) en boomgaarden (appels).

We fietsten tot bij Druten over de dijk. Dan weer was het een weg met fietsstroken, dan weer een rustig en van overig verkeer verstoken fietspad. Dat gaf ons met ons bedaarde tempo ruimschoots de gelegenheid om goed om ons heen te kijken.

Na een kilometer of dertig kregen we trek in koffie met taart, maar in de dorpen waar we langsreden, Brakel, Zuilichem en Nieuwaal, was geen enkele eetgelegenheid te vinden. Bible belt. Doods en saai, en een scherp contrast met het prachtige vestingstadje Woudrichem, waar genoeg te nuttigen was. Maar daar waren we al voorbij. We fietsten maar door naar Zaltbommel en vonden een fijne lunchplek op de Markt. Vervolgens reden we weer over de dijk langs de Waal. Het was schitterend.

Na een overnachting in Puiflijk, namen we het pontje bij Druten, over de Waal, en staken via Kesteren door naar de Nederrijn, en fietsten over de zuidelijke dijk naar Eck en Wiel, met een mooi uitzicht op de Utrechtse Heuvelrug aan de overkant. Het was grijs, vochtig en een beetje mistig. Het was stil, de dijk was volkomen verlaten. We pakten het pontje naar Amerongen en verlieten het Rivierenland. Dat was jammer, want ik had er nog lang geen genoeg van.