Fijn fietspad
Erge bergen 127: La Tougnète
Na de Col de la Loze eergisteren fietsten we vandaag over een ander fijn fietspad: La Tougnète.
In de Trois Vallées, een populair wintersportgebied met huiveringwekkend lelijke wintersportoorden als Meribel, Courchevel, Les Menuires (een architectonisch dieptepunt) en Val Thorens proberen de lokale overheden het fietstoerisme te stimuleren. Onder andere door de aanleg van twee fietspaden die de drie valleien verbinden. Het pad over de Col de la Loze is de ene, en het pad over La Tougnète (2410 m) vanuit Les Menuires de tweede, al is de verbinding met het middelste dal (Meribel) nog niet gerealiseerd.
Op welke fietsers men daarbij mikt is onduidelijk, want de fietspaden zijn beide helse achtbanen omhoog, waarbij rustige percentages (9-12%) worden afgewisseld door muren van 14-18% en meer. Alleen idioten klimmen daar op de fiets naar boven. En wij vandaag.
Ach, laat ik er kort over zijn. Na een 25 kilometer lange en hete klim van Moûtiers naar Les Menuires (ruim 1300 hm) begin ik al opgerookt en met angst en beven aan het zeven kilometer lange fietspad waarin meer dan 600 hoogtemeters moeten worden afgewerkt. Het is werkelijk ontmoedigend.
De laatste kilometer vormt de absolute hel, waarbij de weg met 16-22% omhoog gaat. Dat lukt me niet meer fietsend, en twee keer moet ik van de fiets af en een stukje lopen, mijn fiets naar boven duwend. Het is een ontluisterend tafereel.
Uiteindelijk kom ik zuchtend, stampend, schokkend en vloekend boven. Fijn aangemoedigd door mijn fietsvrienden, dat dan weer wel. En het uitzicht boven is onbetaalbaar.
Maar voor wie dit helse fietspad is aangelegd is een groot raadsel.
(72 km, 2185 hm)
****
Naschrift:
1. De klim naar La Tougnète vanuit Moûtiers wordt door Cyclingcols.com aangemerkt als de op twee na zwaarste klim van Frankrijk. Maar wij vonden de Col de la Loze (op plek 4) nog net wat zwaarder.
2. Een kleine waarschuwing voor de argeloze fietser die het waagt om La Tougnète te verschalken: als je de grote fiets (zie foto) ziet aan einde van het steile stuk van 22% en denkt dat dat het einde is van de ellende, dan vergis je je lelijk. Onzichtbaar om het hoekje volgt nog een laatste giftig steile strook. Het is een ware verschrikking.
De laatste 7 kilometer:
